Wednesday, February 11, 2015
'ဆိုင္ရာအခ်က္အလက္မ်ားအရ မ်က္ရည္ဂါလံသန္းခ်ီထုတ္လုပ္ေ႐ာင္းခ်သံုးစြဲၿပီး'
ရပ္တည္မႈတစ္ခုက ႐ပ္တည္မႈအမ်ားအျပားကိုခုတ္လွဲေနတယ္။ လူေတာေတြတစ္ေတာၿပီးတစ္ေတာ။
ဘယ္အ႐ပ္က အ႐သာကို လွ်ာနဲ႔သြားလ်က္႐မလဲ။ သြားေနတဲ့ခ႐ီးေတြကို သြားေတြက ခဲထားတယ္။
သြားသြား။ 'ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာနဲ႔' ကို ပန္းေခြမွာသီေပးလိုက္ၿပီ။ ဇြမ္ဘီေတြ ငါတို႔ဆီ အသိုက္
လာေဆာက္ေတာ့မယ္။ မဟုတ္ေသး။ ဇြမ္ဘီေတြ ငါတို႔ဆီ အသိုက္ လာေဆာက္ေနၿပီ။ မဟုတ္ေသး။
ဇြမ္ဘီေတြ ငါတို႔ဆီ အသိုက္ လာေဆာက္ၿပီးၿပီ။ မဟုတ္ေသး။ ဟုတ္ပါတယ္။ အဲဒီ ေသးေတြပဲ။
'ငါတို႔အသက္ကို သူတို႔အသိုက္ လုပ္ပစ္လိုက္တာ' ။ သူ႔စာသားဟာ ေဆာက္သြားေတြလို အသား
ေတြထဲ ထိုးခြဲဝင္လာ။ အသားထဲကေန မေလာက္ငမႈေတြ ပန္းထြက္။ ပန္းတယ္။ အာဏာပန္းကို
ေသးနဲ႔ပန္းတယ္။ ဘယ္သူ ပန္ဦးမလဲ။ ပုဂံေခတ္ကလို ပန္းဦးေတြ သူတို႔ခူးေနတုန္း။ ျမႇဳပ္ကြက္
ေတြကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးက ဝတ္လစ္စလစ္ႀကီး။ စလစ္မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္
ထားတဲ့ စီမံကိန္း။ ဟယ္လူစီေနး႐ွင္းကို လိုး႐ွင္းလိုလိမ္းထားတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြ။ ငါတို႔မ်က္႐ည္ေတြကို
သူတို႔အျမတ္ထုတ္ေနၾက။ သစ္ငုတ္တိုေတြလို 'အမ်က္'ေတြပဲ အ႐ိုးေငါေငါက်န္႐စ္။ ရိတ္သိမ္းခံလိုက္
ရတဲ့ အိပ္မက္ေတြကို ထပ္စိုက္ၾကတာေပါ့။ ေနာက္ဆံုးသစ္႐ြက္ေလးဟာ ေလထဲမွာ တန္းလန္း။
ဘဝထဲမွာ တန္းလန္း။ လမ္းေတြကို ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ ေခါက္ထည့္ၿပီး ထမ္းခဲ့ၾက။ အ႐င္း႐ွင္ေတြ
႐ွင္တုန္း။ ဗံုးခိုက်င္းေတြဟာ ကမၻာ့မ်က္ႏွာျပင္အႏွံ႔အျပား လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တုန္း။ သမိုင္းနံ႔ရလို႔
တူးၾကည့္လိုက္တာ ေသြးျမစ္ႀကီးေတြ႔တယ္။ စြန္႔လႊတ္မႈကို စြန္လို လႊတ္တင္ခဲ့သူေတြ။ ကစားကြက္
အစစ္ေတြကို ျမက္ခင္းအတုေပၚတင္လိုက္ၾကၿပီ။ လူငယ္ေတြဟာ လြတ္လပ္မႈကို ကြန္ဒံုးလို သံုးစြဲ။
ေတာ္လွန္စိတ္ေတြကို မိခင္အလံလို သံုးစြဲ။ ျပဳလုပ္တပ္ဆင္ထားတဲ့ 'ေထာင္' 'ေခ်ာက္' ေတြကေတာ့
လူငယ္ေတြကိုျပန္သံုးစြဲ။ ရယ္သံဟာ လည္ေခ်ာင္းထဲမွာအ႐ိုးစူးေန။ အ႐ိုးစြဲေနတဲ့အယူဝါဒအေဟာင္း
အျမင္းေတြ ဘယ္ေတာ့အ႐ိုးေဆြးမွာလဲ။ ကြန္တမ္ပိုရာ႐ီအဆင့္ျမင့္အိမ္ရာမွ sexy အသားေပး
ကဗ်ာမေလးကို ေလးလံုးစပ္နဲ႔ၾကဴမိသလိုေခတ္။ ဂီတကို စိတ္နာေနသူ ဂစ္တာလည္း အခန္းေထာင့္မွာ
ေငါင္ေငါင္ႀကီးငိုင္ေန။ ဘီယာခြက္ထဲက အျမွဳပ္ေတြဟာ ေလတိုက္စားလိုက္ရံုနဲ႔ ေသသြားတယ္။
' ေရပြက္ပမာ' ကိုေရပူေဖာင္းေလးေတြထဲထည့္ၿပီး ေပါက္ကြဲေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အထိေတြးေခၚေနမိ။
တခ်ိဳ႕အေတြးေတြက လူအုပ္ႀကီးကို ေခၚလာ။ တခ်ိဳ႕အေတြးေတြက တတိယကမၻာစစ္ကိုပါ ေခၚလာ
ဦးမွာလား။ ဟစ္တလာလို႔ နာမည္ေပးထားတဲ့ဖိနပ္ကို နပိုလီယံလို႔ နာမည္ေပးထားတဲ့ေခြးကခ်ီသြား။
တခ်ိဳ႕ေခြးေတြက လူေတြကို ျပန္ခ်ည္ထားတယ္။ လူေတြဟာ အတုတ္အေႏွာင္ခံေတြျဖစ္ၿပီး ႐ုန္းကန္
လြတ္ေျမာက္မႈရဲ႕ ကြၽန္ေတြ ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ မိတ္ေဆြေ႐ာ အသားညႇပ္ေပါင္မုန္႔ကို ႀကိဳက္လား။
အသားညႇပ္ေပါင္မုန္႔ၾကားမွာ လူမ်ိဳးတစ္စုေရာက္သြား။ အသားညႇပ္ေပါင္မုန္႔ၾကားမွာ ၿမဳိ့ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕
ေ႐ာက္သြား။ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ ေ႐ာက္သြား။ ကမၻာႀကီးပါ ေရာက္သြား။ ေႏြ႐ဲ႕တံလွ်ပ္ထုထည္ထဲမွာ
စိုက္ဝင္ေနသူ ဥဩငွက္ေလးလည္း တန္းလန္း။ ငါ့ကိုလာဟပ္တဲ့ ငါ့ရန္သူလည္း ငါ့လိုပဲ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ
တန္းလန္း။
လင္းလက္တာ႐ာ
11.8.2014
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment