မ်က္လွည့္ဆရာရဲ႕လက္ထဲကျပာေတြ
ျပာေတြကို ပုဝါနဲ ့အုပ္ၿပီး ဖြင့္ျပလိုက္ေတာ့
မီးေသြးေတြ ျဖစ္ေန
မီးေသြးေတြကို သူစားျပတယ္
စားရင္းစားရင္း သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကေန
သစ္ရြက္ေတြ ထြက္လာ
သစ္ကိုင္းေတြ ေပါက္လာ
တျဖည္းျဖည္းနဲ ့သူ႔ ခႏၶာကိုယ္ဟာ သစ္ပင္ႀကီးျဖစ္လာ
သစ္ပင္ႀကီးဟာ အေၾကာဆန္႔လိုက္တယ္
ႏိုင္ငံ့ေျမပံုနဲ ့တူလာ
သစ္ပင္ႀကီးဟာ တစ္ခ်က္ထရယ္တယ္
သူ႔ရယ္သံနဲ႔အတူ ငွက္ေတြဟာ သူ႔ပါးစပ္ထဲကေန
ပ်ံသန္းထြက္လာၾကၿပီး
သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ လာနား
သူ႔အပါးမွာ ပ်ံဝဲ
ထူးထူးျခားျခား ခ်ိဳးျဖဴငွက္ေလးတစ္ေကာင္ဟာ
အေဝးကို ပ်ံသန္းသြား
ျပန္လာတယ္
အထိတ္တလန္႔ ျပန္လာတယ္
ေၾကာက္လန္႔တၾကား ပ်ံလာတယ္
သူ႔ေနာက္မွာ လူတစ္စုပါလာ
ဒိုင္း ခနဲ
ေသနတ္သံၾကားရ
ခ်ိဳးျဖဴငွက္ေလးခမွ်ာ သစ္ပင္ႀကီးေ႐ွ ့ေသြးအလူးလူးျပဳတ္က်
လက္နက္ကိုင္ေတြဟာ တဟားဟား ပြဲက်
ခ်ိဳးျဖဴငွက္ေလးကို ကင္စားၾက
သစ္ပင္ႀကီးအရိပ္ေအာက္မွာ အနားယူၾက
အနားယူၿပီးသကာလ
သစ္ပင္ႀကီးကို လႊစက္နဲ ့လွီးျဖတ္ၾက
သစ္ပင္ႀကီး ဝုန္းခနဲလဲက်
သစ္သားေတြကို အိတ္စ္ပို႔လုပ္ၾက
သစ္ကိုင္းေတြ နဲဲ႔ မီးပံုပြဲလုပ္ၾက
မူးၾက႐ူးၾက ကခုန္ၾက
အဲဒီေနာက္ ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ မိုးႀကီးသည္းလာ
မုန္းတိုင္းက်လာ
ေျမေတြၿပိဳလာ
ေရေတြႀကီးလာ
သဘာဝေဘး အႏၱရာယ္ ကပ္ဆိုးႀကီးက်လာ
အနက္ေရာင္ ပိတ္ကားႀကီးပါက်လာ
မုန္းတိုင္းက်လာ
ေျမေတြၿပိဳလာ
ေရေတြႀကီးလာ
သဘာဝေဘး အႏၱရာယ္ ကပ္ဆိုးႀကီးက်လာ
အနက္ေရာင္ ပိတ္ကားႀကီးပါက်လာ
မ်က္လွည့္ဆရာဟာ သူရဲ႕ျပကြက္ကို အဆံုးသတ္လိုက္တယ္
မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔
လင္းလက္တာရာ
No comments:
Post a Comment