Tuesday, April 21, 2015

ျမင္​ခ်င္​​ေသာအရာ = မ်က္​စိတဆံုးထက္​ ပိုက်ယ္​​ေသာ ႐ွဳ႕ခင္​းမ်ား


ဘာ​ေတ​ြကပ္​ၿငိပါလာမလဲ စိတ္​တဆံုးႏိႈက္​ၾကည္​့မိ အဖြင္​့လိုင္​းထဲ
အစမွာတင္​ ​ေလထဲက​ေန ​ေလထီးနဲ ့ခုန္​ခ်လိုက္​သလို က်လာတယ္​
တခ်ိဳ႕စာသား​ေတြ​ ေလထီးပြင္​့တယ္​ တခ်ိဳ႕စာသား​ေတြ ​ေလထီးမပြင္​့ဘူး
တခ်ိဳ႕စာသား​ေတြက မိုးက်​​ေရႊကိုယ္​ တခ်ိဳ႕စာသား​ေတြက ​ေလယာဥ္​ပ်က္​အပိုင္​းအစလို
စာသား အခ်င္​းခ်င္​း နမ္​း႐ိွဳက္​ ထိုးႀကိတ္​ တြန္​းကန္​ ဆြဲငင္
သိမႈနယ္​​ေျမကို ႐ွာ​ေဖြ ခ်ဲ့ထြင္​ စာသားကိုလံဘ​တ္​မ်ား
ဘာသာစကားဟာ ​ေက်ာက္​စိမ္​းတြင္​းႀကီးျဖစ္​တယ္​ တူးၾက
တခ်ိဳ႕စာသား​ေတြက် မီးမ်ားျပီး တူးသြားတယ္​
တခ်ိဳ႕စာသား​ေတြက် အမွည္​့လြန္​ၿပီး ပုပ္​သြားတယ္​
ပါးျပင္​​ေပၚက ပါးကြက္​ၾကား​ေလးကမွတဆင္​့ မ​​ေရာက္​ဖူးတဲ့ သနပ္​ခါးျခံႀကီးကိုပါ ​ျမင္​လိုက္​ရ
အႏွစ္​၂၀ လံုးလံုး အခ်စ္​ဟာ ႏွလံုးသားထဲပုန္​းခို​ေနခဲ့ပါသတဲ့ ျမင္​လား
ၾကားလား နာရီ​ေတြရဲ႕ နာက်င္​စြာ ရီ(ရယ္​)​ေမာသံ
​ေနၾကာပန္​း​​ေလးဟာ ​ေန​ေရာင္​နဲ႔ ဆက္​သြယ္​လာပါတယ္​ ​ေမႊးျမ
အႏွစ္​သာရဆီ​ေရာက္​ဖို႔ အခြံနံရံအထပ္​ထပ္​ ထြင္​း​ေဖာက္​ခဲ့ရ အႏွစ္​ႏွစ္​အလလ
မင္​းဦး​ေခါင္​းထဲ သာ​ေနတဲ့ လကို ျမင္​ရသူအ​ေမွာင္​ဟာ ငါ
'​ေနဝင္​​ေနထြက္​'ဟာ မဟာ စြပ္​​ေၾကာင္​းႀကီးတစ္​ခု
ႏုငယ္​တဲ့အသိဥာဏ္​​ေတြထဲ ႐ိုက္​ထည္​့ထားတဲ့ အ​ေၾကာက္​တရားသံမႈိကို ဆြဲႏႈတ္​ပစ္​ရမယ္​
'မုန္​တိုင္​း​ေတြဘယ္​​ေလာက္​ထန္​ထန္ လူငယ္​ထုထဲ လြင္​့​ေနတဲ့ အလံ
ပန္​းတိုင္​မွာ ပန္​းတိုင္​းဖူးပြင္​့​ေနတယ္​ ' မွာ ငါ​ေနထိုင္​တယ္​
မီးက ငါတို႔ဆီ တိုးလာတဲ့လမ္​းနဲ႔
ငါတို႔က မီးဆီ တိုးသြားတဲ့လမ္​းကို ငါတို႔ အသံုးျပဳၾကတယ္​
အိမ္​ရဲ႕ အျပင္​မွာ ႏွင္​း​ေတြတဖြဲဖြဲ အိမ္​ရဲ႕အတြင္​းမွာ မီးလွွ်ံ​ေတြ
ဘဝရဲ႕အျပင္​မွာ မိုး​ေတြတစိမ္​့စိမ္​့ ဘဝရဲ႕အတြင္​းမွာ တံလွ်ပ္​ေတြ
အဆက္​အစပ္​မဲ့ စာသား​ေတြလို အျဖစ္​အပ်က္​​ေတြ
အစက္​အ​ေပ်ာက္​​ေတြနဲ႔ ​ေျဗာက္​ထ​ေနတဲ့ ျမင္​ကြင္​း​ေတြ​
​ေတာင္​ရဲ႕တစ္​ဖက္​ျခမ္​းမွာ ခ်စ္​​ေမတၱာ မိသားစု နဲ႔ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​မႈ
​ေတာင္​တက္​လမ္​းမွာ ဒုကၡတရား အသားစားသတၱဝါမ်ား နဲ႔ ​ေထာင္​​ေခ်ာက္​မ်ား
ဒီ​ေတာင္​ကို ​ေမာင္​မ​ေက်ာ္​ႏိုင္​​ေတာ့ဘူး ဆိုသူ​ေတြကို ငါနဲ႔အတူ ငါ​ေတြ႔တယ္​
ဂႏၵီလႊင္​့ပစ္​ခဲ့တဲ့ဖိနပ္​ကို စာအုပ္​တစ္​အုပ္​ထဲမွာ ငါ​ေတြ႔တယ္​
လမ္​း​ေတြကို ထြင္​ရတာလည္​း အ႐ိုးမ်ားလြန္​းတယ္​
ငါ့ကိုထမ္​းခဲ့တဲ့ပခံုး​ေတြကို ငါျပန္​ထမ္​းခ်င္​တယ္​
လူ႔သမိုင္​းထဲ ၿမိ့ဳ​ေတြ ျမစ္​​ေတြ ​ေပ်ာက္​သြားတာ
လူ႔အဖြဲ႔အစည္​း​ထဲ ကႏၱာရႀကီး​ေ​တြေပါက္​လာတာ
အံ့ဖြယ္​ / အန္​ဖြယ္​
တခ်ိဳ႕နာမည္​​ေတြက မစင္​လိုပဲ ျမင္​တာနဲ႔ ပ်ိဳ႕တက္​
မိန္​႔ခြန္​း​ေတြကို မုသား​ေတြနဲ႔ သီကံုးဖာ​ေထး​လို႔ မဆံုးႏိုင္​ၾက​ေသး
​ေခ်ာတိုင္​တက္​သလို ​ေလွ်ာ​ေလွ်ာက်လာတဲ့ ႏိုင္​ငံ​ေရး​​ေတြ
ငံလိုက္​တာ ထြီ!
တည္​​ေဆာက္​​ေန႔ ၿပိဳလဲည ဖြဲ႔စည္​းည ၿပိဳပ်က္​ေန႔
​တျဖည္​းျဖည္​းျပဳန္​းျပဳန္​းလာတဲ့ အျပံဳး​ေတြ အ​ေပ်ာ္​​ေတြ
​ေပ်ာ့ျပဲရိရြဲ​ေနတဲ့ မ်က္​ရည္​​ေတြ
ဘဏ္​ကထုတ္​လာတဲ့ အသစ္​က်ပ္​ခြၽတ္​​ေငြစကၠဴဟာ ျပဲသြားတယ္​
အသက္​ဇီဝ​ေတြလည္​း အျဖဲခံ​ေနရ
လူ႔အခြင္​့အ​ေရး​ေတြလည္​း အျဖဲခံ​ေနရ
အျဖဴအမည္​းဓာတ္​ပံုထဲက  ဝါးဓနိတဲ​ေလး​ေတြဟာ အခုပန္​းဆိုးတန္​းတဲ့
ပန္​း​ေတြကို အ​ေရာင္​​ေတြ​ဆိုးလာၾက အသားငါးသစ္​သီး​ေတြထဲ ဓာတု​ေဆး​ေတြထိုးလာၾက
လူထုထဲ အဆိပ္​​ေငြ႔​ေတြ ျဖန္​းလာၾက
ငါတို႔မွာ သမိုင္​း​ေတြနဲ႔ ငါတို႔မွာ မိုင္​း​ေတြနဲ႔ ငါတို႔မွာ မိုးလံုးမိႈင္​း​ေနတဲ့ စစ္​ရိပ္​စစ္​​ေငြ႔​ေတြနဲ႔
စိုက္​ထားတဲ့သစ္​​ေစ့​ေလး အရြက္​တဖားဖားျဖစ္​လာတဲ့​ေန႔ဟာ ကဗ်ာ​ေရးခ်င္​စရာ​ေကာင္​းမွာပါ
ကဗ်ာဆရာရဲ့ ခႏၶာက​ေတာ့ ပုပ္ပြ​ပ်က္​စီးသြားျပီး
သူ႔ခႏၶာထဲက ကဗ်ာသစ္​ပင္​က​ေတာ့ ​ေျမကမၻာမွာ စိမ္​းလန္​းက်န္​ရစ္​ခဲ့ပါတယ္​
'Move Move' လို႔ လိႈင္​း​ေတြက ငါတို႔ကို​ေအာ္​တယ္​
စပယ္​ပင္​​ေလး​ေပၚမွာ ပြင္​့​ေနတဲ့ပင္​လယ္​
ငါတို႔​ေက်ာ​ေပၚမွာ ကမ္​း​ေျခဘယ္​ႏွခုစာပြင္​့​ေနတဲ့ ဆား​ေတြလဲ
​ေလထီးမပြင္​့တဲ့စာသား​ေတြကို လက္​ခံရရိွပါတယ္​
​ေလယာဥ္​အပိုင္​းအစလိုစာသား​ေတြလည္​း လက္​ခံရရိွလိုက္​ပါတယ္​
​ေၾကကြဲဝမ္​းနည္​းဖြယ္​ရာ​ေတြဟာ ​ကိုလံဘတ္​အျဖစ္​
လူသား​ေတြကို ႐ွာ​ေဖြ​ေတြ ့ရိွခဲ့ပါတယ္​
​ေတာင္​ရဲ႕တစ္​ဖက္​အျခမ္​းကို အျမန္​ ​ေရာက္​ခ်င္​ပါၿပီ
နာရီ​ေတြရဲ႕ နာက်င္​စြာ ရီ(ရယ္​)​ေမာသံကို နားနဲ႔ဆက္​ဆက္​ ၾကား​ေနရပါၿပီ
သံရည္​ပူ​ေတြဆူပြက္​သံဟာ ခႏၶာအိမ္​ထဲမွာ ျမည္​​ေနတယ္​
ကုန္​ၿပီလား ​ေမွ်ာ္​လင္​့ခ်က္​ပင္​က်ရည္​
မကုန္​ႏိုင္​မခမ္​းႏိုင္​ ​တစက္​စက္​က်လာတဲ့ ဝဠ္​နာကံနာ​ေတြ
ျမဴ​ေတြ ဆိုင္​းလာတယ္​ ျမင္​ကြင္​း​ေတြ ​ေဝဝါးလာတယ္​ အနီးမႈန္​လား အ​ေဝးမႈန္​လား
အ​ေတြးအ​ေခၚကန္​းရင္​ လမ္​း​ေတြပါ​ေမွာက္​သြားမွာ
ခရီး​ေတြ​ပါ ​ေမွာက္​သြားမွာ အသက္​အိုးအိမ္​​ေတြပါ ​ေမွာက္​သြားမွာ
မ်က္​စိတဆံုးထက္​ ပိုက်ယ္​​ေသာ ႐ွဳ႕ခင္​းမ်ားကိုသာ ျမင္​ခ်င္​ပါသည္​


လင္​းလက္​တာရာ
21.4.2015

No comments:

Post a Comment