ဒိန်ခဲ ၊ ကြွက်နဲ့ ထောင်ချောက်
............................................
ဒိန်ခဲလေးမြင်ပြီး
ထောင်ချောက်ထဲ ပြေးဝင်
ကြွက်လို စောက်မှတ်မရှိ
ကိုယ့်ကျိုးကြည့်တွေအတွက်
ဘယ်သစ်ရွက်ကမှ
အောက်ဆီဂျင် ထုတ်ပေးချင်မှာ မဟုတ်
ကြည့်စမ်း
ငါတို့ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ခူးဆွတ်နေကြတဲ့
မထူးဇာတ်နဲ့ ဘီလူးတွေ
ဘယ်နွေက အပူဆုံးလဲ ဆိုရင်
လူ့အခွင့်အရေး ဆုံးရှုံးနေတဲ့ နွေက အပူဆုံးပဲ
ဘယ်တန်ဖိုးကျတာက အနာဆုံးလဲ ဆိုရင်
လူသားတန်ဖိုး ကျတာက အနာဆုံးပဲ
အသက်ကို ဘာနဲ့ ထုပ်ထုပ်
ပေါက်ကျနေမယ့်အတူတူ
အသက်ကို အသက်နဲ့ လောင်းကြေးထပ်
လူသားဆန်တဲ့ အနာဂတ်ကို
ယုံကြည်ချက်နဲ့ ထုဆစ်ကြရုံပေါ့
အမိုက်စားဖက်ရှင်တွေနဲ့ လန်းနေတဲ့ ကမ္ဘာမှာ
ငါတို့ဝတ်ဆင်ထားရတာက ခေတ်ပြဲခေတ်စုတ်ကြီး
ရနံ့တွေကို မနာလိုလို့
ပန်းတွေကို ဓားနဲ့ ပိုင်းသတဲ့
ရိုင်းလိုက်လေခြင်း
လူ့ဖြစ်တည်မှုတွေ စျေးကြီးပြီး
လူ့ဖြစ်တည်မှုတွေ တပြိုင်တည်း စျေးပေါလွန်း နိုင်ငံမှာ
ငါတို့နေထိုင်တယ်
ဘယ်ချို့တဲ့ခြင်းက အဆိုးဆုံးလဲ ဆိုရင်
နှလုံးသား အာဟာရ ချို့တဲ့ခြင်းက အဆိုးဆုံးပဲ
ခဲဖျက်တွေဟာ အမှန်တရားကို
ကွယ်ပျောက်သွားအောင် မဖျက်ဆီးနိုင်ပါ
မြူတွေ ဘယ်လောက်ပဲ ဆိုင်းဆိုင်း
သမိုင်းရဲ့မျက်လုံးကတော့ အဖြူအမည်း သဲကွဲစမြဲ
ဟော့ဒီ မြေကမ္ဘာမှာ
ဘယ်လောက် ကြမ်းတမ်း မြင့်မား မတ်ဆောက်တဲ့
"အာဏာတောင်"ပဲ ဖြစ်ဖြစ်
တော်လှန်ရေးရဲ့ခြေဖဝါးအောက် ဒူးထောက်ခဲ့ရစမြဲ
ခေတ်အဆက်ဆက်
လင်းလက်တာရာ
No comments:
Post a Comment