တိမ်တွေက လမ်းပေါ် စီးကျနေတယ်
မျက်ရည်ဟာ အပူတစ်ဝက် အအေးတစ်ဝက်
လူငယ်ဘဝရဲ့နေရောင်တွေ ကြိုချက်ခံထားရ
ပွက်ပွက်ဆူနေသော ရှင်သန်ခြင်းများ
တချိန်က ရိုင်းစိုင်းသော လှိုင်းတပိုးများဟာ
အခု မျက်နှာကို လာနမ်းတဲ့ မိုးစက်မိုးပေါက်တွေပေါ့
လောကဓံဓားအိမ်ထဲ ဓားတစ်ချောင်းလို
ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဘဝတွေ
ဖတ်လက်စ ကဗျာတစ်ပုဒ်က
ငါ့ကို လာသောက်တယ် ငါလည်း ကော်ဖီခါးခါးပဲ
ခေတ်ကြီးက ပြိုင်းနေပြီ
စိတ်ဓာတ်သားက အမာဆုံးပဲဆိုတာ သိပြီ
ပန်းတွေ ပွင့်လာမလားလို့ ကျည်ဆံတွေကို
ရေလောင်းနေတဲ့ ကလေးလေး
အာဏာတံဆိပ် ပဲကြီးလှော်ကြားမှာ ညပ်နေတဲ့ဆားတွေ
အသိုက်အမြုံတွေကိုမှ အမြည်းလုပ် စားချင်ကြသတဲ့
ဂန္ဓီဟာ ဖိနပ်တစ်ဖက်ကို ရထားပေါ်ကနေ ပစ်ချခဲ့တယ်
လူမမယ်ကလေးတစ်ယောက်ဟာ
ဗုံးကြဲလေယာဥ်ကို ဖိနပ်တစ်ဖက်နဲ့ ပစ်ပေါက်တယ်
မိုးရေယောင်ဆောင်ထားတဲ့ မျက်ရည်တွေဟာ
နိုင်ငံတော်အလံကနေ လျှောကျလာတယ်
ငါတို့ဟာ မျက်ရည်ကြီးခြင်းပဲ
နိုင်ငံတော်ရဲ့ ဖြစ်တည်ခြင်းဟာ
မိုးရေထဲ ဖြတ်ပြေးနေတဲ့ လင်သေ သားပျောက်
မိခင်တစ်ယောက်လိုပဲ
ကြည့်စမ်း ဘဝဖြူ ဖြူ လေးတွေ ဖားဥတွေ စွဲလို့
ကော်ဖီသောက်ရင်း မျက်နှာကို ကော်ဖီနဲ့
အပက်ခံရဖူးသလား
မိုးတွေ ရွာနေတာ မဟုတ်ဘူး အိမ်လွမ်းစိတ်တွေ ရွာနေတာ
အိမ်ပြန်မရောက်နိုင်တော့တဲ့သူတွေဆီ
အိမ်ဟာ ရောက်လာနိုင်ပါဦးမလား
ကော်ဖီခွက်ဟာ ကွဲသွားတယ် အစိပ်စိပ်အမြွှာမြွှာ
အိမ်ခမျှာလည်း အစိပ်စိပ်အမြွှာမြွှာ
လင်းလက်တာရာ
No comments:
Post a Comment