မီးခိုးမဲ့ေညႇာ္နံ႔ေတြ ခႏၶာကိုယ္​ ထဲက ပန္းထြက္ေနပံု နည္းနည္း

မီးခိုးမဲ့ေညႇာ္နံ႔ေတြ ခႏၶာကိုယ္​ ထဲက ပန္းထြက္ေနပံု နည္းနည္း
___________________________________________


အေတြးပိုက္ကြန္ကိုဆြဲတင္လိုက္ေတာ့။
မန္မိုရီထဲ ဗြက္ထေနတဲ့ သိမႈအက်ိဳးအပဲ့ေန႔ေတြပါလာ။
အ႐ွင္လတ္လတ္ တဖ်တ္ဖ်တ္ခုန္ေပါက္ေန။
အဲ့ဒီလို ​ေလာကဓံပိုက္ကြန္ထဲ။
အ႐ွင္လတ္လတ္ တဖ်တ္ဖ်တ္ခုန္ေပါက္ခဲ့ရ။
အဖိတ္အစဥ္မ်ားမ်ားေန႔ရက္ေတြ။
ခ်စ္သူနဲ႔စိတ္ခ်င္းစီးခ်င္းထိုးတယ္။ အိပ္မက္ေတြပြင့္လွ်က္ႀကီး။
ၿမိ့ဳႀကီးျပႀကီးရဲ႕ ေသြးေၾကာမွ်ဥ္ထဲ။
ေက်းလက္ကေလးရဲ႕အုန္းေမာင္းေခါက္သံဟာ ဘယ္လိုဝင္လာပါလိမ့္။
မိသားစုလက္ဆံုစားပြဲေလး လွဖို႔။
မိသားစုလက္ဆံုစားပြဲေလးရဲ႕အေဝးကို လႊင့္ခဲ့ရသူေတြ။
စိတ္ကူးယဥ္ စကၠဴေလယာဥ္ေလး ပ်က္ပ်က္က်။
ကမၻာႀကီးမွာ ထမင္းဆာေနတဲ့ ကေလးသူငယ္ေတြနဲ႔။
အိမ္ဆာေနတဲ့ လူငယ္လူရြယ္ေတြနဲ႔။
ဆာဆာနဲ႔ ကိုယ့္လြတ္လပ္မႈကိုယ္ ႂကြက္တစ္ေကာင္လို ကိုက္ျဖတ္စားေသာက္။
ဘဝအေပါက္ႀကီး။
ပိတ္ေနတဲ့ဘဝအေပါက္ႀကီး။
ဥာဏ္အလင္းဟာ ပိတ္ေနတဲ့ဘဝအေပါက္ႀကီးကို ထိုးေဖာက္ပစ္လိုက္တယ္။
လူတကာ ေျခေထာက္နဲ႔ကန္ထားတဲ့ေဘာလံုးကို။
တ႐ိွဳက္မက္မက္နမ္းလိုက္ျခင္းဟာ ငါ့လူငယ္ဘဝျဖစ္တယ္။
ေခတ္ျမန္ႀကီးကို အေႏွးျပကြက္နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ရတဲ့ အရသာ။
ခ်ဥ္ငံဖန္စပ္ႀကီး။
ငါ့လူမႈစစ္ပြဲထဲ ငါကိုယ္တိုင္ စစ္ႏိုင္သူ ငါကိုယ္တိုင္ သံု႔ပန္း။
တနဂၤ​ေႏြ ဟာ ငါ့ဘဝခါးခါးႀကီးထဲကိုဝင္လာၿပီး။
ငါ့ဘဝ ခါးခါးႀကီးထဲကေန ျပန္ထြက္သြားတယ္။
ငါလည္း တနဂၤ​ေႏြခါးခါးႀကီးထဲကို ဝင္ၿပီး။
တနဂၤ​ေႏြခါးခါးႀကီးထဲကေန ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္။
ေၾကးႀကီးႀကီးနဲ႔ ဝယ္ခဲ့ရတဲ့ ေနာင္တေတြ။
ဒဏ္ရာႀကီးႀကီးနဲ႔ ရင္းခဲ့ရတဲ့ ေငြစေၾကးစေတြ။
ကြဲသာသြားေရာ တစ္သက္လံုး ပန္းပင္မရိွခဲ့တဲ့ ပန္းအိုးေလးလို။
ျပဲသာသြားေရာ တစ္သက္လံုး ေရာင္စံုစုတ္ခ်က္ေတြနဲ ့မထိခတ္ခဲ့ရတဲ့ ကင္းဗက္စေလးလို။
ဝမ္းနည္းမႈတိမ္ညိဳတိမ္မည္းေတြ ငါ့ေကာင္းကင္အျပည့္။
မေဝးေတာ့တဲ့ စိမ္းလန္းျခင္းေတြအတြက္ ေျမဩဇာအျဖစ္။
ေျမေဆြးလို တေျမ့ေျမ့။


လင္းလက္တာရာ
6.10.2016