တလူလူလူနာ

ဗိုက္​မဆာဘူး၊ စိတ္​အဟာရ ဆာတယ္​။
လူနာဟာ ခုတင္​​ေပၚက​ေန နံရံကို
ျပဴတင္​း​ေပါက္​တစ္​​ေပါက္​ လွမ္​း​ေဖာက္​​ေနတယ္​၊ စိတ္​နဲ ့။

​ေဆးလံုး​ေတြကို ကမၻာႀကီးပံု စီထားတယ္​။
သြင္​းလက္​စပိုက္​တန္​းလန္​းမွာ ​ေသြးျမစ္​တစ္​ျမစ္​စီး​ေနတယ္​။
အာ​ေခါင္​​ေတ​ြ ကႏၱာရ လို ​ေသြ ့​ေျခာက္​ အက္​ကြဲ။
​ေအာ္​သံ​ေတြ ဆာဟာရ လို အက္​ကြဲ ​ေသြ ့​ေျခာက္​။
ညည ၊ ​ေခ်ာက္​ကမ္​းပါးႀကီးထဲ ျပဳတ္​ျပဳတ္​က်။

​မ်က္လံုး​တစ္​ဖက္​ဟာ ဘာသာ​ေရးစစ္​ပြဲထဲမွာ က်န္​ခဲ့။
ႏွလံုးသားတစ္​ဖက္​ဟာ လူမႈ​​​ ့စစ္​ပြဲထဲမွာ က်န္​ခဲ့။
​ေျခ​​ေတာက္​တစ္​ဖက္​ဟာ ႏိုင္​ငံ​ေရးစစ္​ပြဲထဲမွာ က်န္​ခဲ့။
ဦး​ေႏွာက္​တစ္​ဖက္​ဟာ နည္​းပညာစစ္​ပြဲထဲမွာ က်န္​ခဲ့။

​ေဆးရံုဟာ အနံ႔ဆိုး​ေတြ ထုတ္​လႊတ္​​ေနတယ္​။
​ေဆးရံုဟာ အသံဆိုး​ေတြ ထုတ္​လႊင္​့​ေနတယ္​။
​ေဆးရံုဟာ အျမင္​ဆိုး​ေတြ ထုတ္​လုပ္​​ေနတယ္​။
ဘဝႀကီးဟာ ​ေဆးရံုတစ္​ရံုပဲ။

ဆိုက္​​ေရာက္​၊ ထြက္​ခြာ လမ္​းမႊာ​ေတြ တဖြဲဖြဲ။
လြယ္​ထမ္​းရြက္​ထားရတဲ့ ဝန္​ထုပ္​ဝန္​ပိုး​ေတြ တဖြဲဖြဲ။
တ​ံဆိပ္​လွလွနဲ ့ဝဋ္​ဒုကၡ​ေတြ တဖြဲဖြဲ။
ထုတ္​ပိုးမႈမ်ိဳးစံုနဲ ့အကုသိုလ္​​ေတြ တဖြဲဖြဲ။

မ်က္​ရည္​ပန္​း​ေတြ မနမ္​းခ်င္​ဘူး။ ဆည္​းလည္​းသံ​ေလး ပြင္​့​ေပးပါ။
လူနာဟာ စိတ္​နဲ ့ျပဴတင္​း​ေပါက္​​ ​ေဖာက္​ထားတဲ့နံရံမွာ
ငွက္​တစ္​​ေကာင္​ပံု ထပ္​ဆြဲ​ေနတယ္​၊ စိတ္​နဲ ့။

ကမၻာႀကီးပံု ​ေဆးလံုး​ေတြ ျပန္​ ့က်ဲသြား။
စီးလက္​စ ​ေသြးျမစ္​တစ္​ျမစ္​ ရပ္​တန္​ ့သြား။
စိတ္​နဲ ့​ေဖာက္​ထားတဲ့ ျပဴတင္​း​ေပါက္​မွာ
စိတ္​နဲ ့ဆြဲထားတဲ့ ငွက္​တစ္​​ေကာင္​ ပ်ံသန္​းသြား။


လင္​းလက္​တာ႐ာ
11.9.2014
​