ရင္ထဲက လြင္ထီးေခါင္
...........................
ေလပူေတြ တဟူးဟူး တိုက္ေနတဲ့ ပုထုဇဥ္ ေတာင္ကုန္းေလး
ျမစ္မရိွေပမယ့္ သက္ျပင္းေတြ ထိုင္မွ်ားလို႔ ရတယ္
အသက္ကို အလံတစ္ဝက္ လႊင့္ခ်င္ လႊင့္ထားေလ
ေလးဘက္ေလးလံ တံလွ်ပ္ေတြ ခ်ည္းပဲ
စိတ္ကူးေတြ စုစည္းခ်ည္ေႏွာင္ဖို႔ ျပင္ေတာ့
ဖဲႀကိဳးျပာေလးကလည္း ေဝးေဝးကို လြင့္သြားၿပီ
လြမ္းလြမ္းနဲ႔ တစ္ေန႔လံုး မရြာတဲ့ မိုးကို ဖြင့္ေဆာင္းထားမိ
နိစၥဒူဝေတြဟာ ဖေယာင္းသားေတြလိုပဲ
အရည္ေပ်ာ္က်သြားလိုက္ ျပန္ခဲသြားလိုက္
႐ိုး႐ိုးသားသား အိပ္မက္ေလးခမွ်ာ မိုက္မိုက္မဲမဲ
ျမင္ျမင္သမွ်ဟာ မီးဆာေနတဲ့ ကိုင္းေျခာက္ေတြခ်ည္းပဲ
ၾကားၾကားသမွ်ဟာ ထပ္ပိုင္းက်ဳိးေနတဲ့ ေအာ္သံေတြခ်ည္းပဲ
ကိုယ့္အနာနဲ႔ကိုယ္ ကိုယ့္ေအာ္ပရာနဲ႔ကိုယ္
တစ္ရက္ၿပီး တစ္ရက္ တစ္ရြက္ၿပီး တစ္ရြက္
ေငြသံေၾကးသံေတြေၾကာင့္ တဖ်ပ္ဖ်ပ္လန္ေနတဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြ
ေပ်ာ္စရာေတြဟာ ေမွာ္ဆရာ မွ မဟုတ္ဘဲ
ဘဝရဲ႕ပန္းအိုးထဲ စိုက္ထားမိတဲ့ သစ္ေစ့ေလးေရ ခြင့္လႊတ္ပါ
ေရမရိွတဲ့အခါ မ်က္ရည္နဲ႔ေလာင္းမိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကိုေပါ့
လင္းလက္တာရာ
9.2019
No comments:
Post a Comment