စာသားထဲကနေ ရုန်းထွက်လာတဲ့ အသံ
.............................................................
ငြီးငွေ့ခြင်းထဲ ကဗျာနည်းနည်း ထည့်ခလောက်လိုက်တယ်
မကြောက်တရားနဲ့နေထိုင်ခြင်း သင်းသင်းမွှေးမွှေးလေး
စားတယ်
သူ့ကိုမစားရင် သူက ခင်ဗျားကို လာစားလိမ့်မယ်
ဆိုတဲ့ အစွယ်တဖွားဖွားတွေ
ဒီမိုကရေစီသစ်သီးထဲမှာ ထိုးနေတဲ့ ပိုးတွေ
လူ့အဖွဲ့အစည်းရဲ့အရိုးထဲက ထွက်လာတဲ့ အာဏာလောက်တွေ
မှောက်မှားစရာ အပြည့်
ရှေ့မှာ
ဂငယ်ကွေ့တွေ တကွေ့ပြီးတကွေ့
ငွေရေးကြေးရေးနဲ့ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့
အစီအစဥ်တကျ ရှိနေတာတွေကို ဖြန့်ကျဲပစ်ရ
ပြန့်ကျဲနေတာတွေကို အစီအစဉ်တကျ ပြန်စီရ
နေ့စဥ် လူနေမှု ဘဝကြီးဟာ မျက်ရည်ပွင့်ကြီးငယ်တွေနဲ့
ပြင်းအားကောင်းနေတဲ့ ပျင်းစရာကြီးတွေ
ခေတ်ကြီးက ချွေးနဲ့ ဖွင့်မှ ပွင့်တယ်
သွေးနဲ့ ပိတ်မှ ပိတ်တယ်
နံရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ အနုပညာဟာ
နှလုံးသားထဲ စိုက်ဝင်သွားတယ်
သမ္မာအာဇီဝစိုက်ခင်းလေးပေါ်
လေကြီးမိုးကြီးလောင်ချာတွေ စိုက်ဝင်သွားတယ်
တချို့တွေ မြစ်ထဲမှာ မနစ်ဘဲ
ဉာဏ်တိမ်တိမ်လေးထဲ နစ်နေကြ
အကျအပေါက်များများ ကမ္ဘာမှာ
အကျအပေါက်များများ အမှားတွေ
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကြား
မေတ္တာတရားကို ဗိုင်းရပ်စ်ထက် ကူးစက်မြန်ကြစို့
တံခါးကို ပိတ်ထားပေမဲ့
နေရောင်က ထရံကြားက ဝင်လာမှာပဲ
မျက်လုံးကို မှိတ်ထားပေမဲ့
အလင်းဟာ အသိဉာဏ်ထဲ ဝင်လာမှာပဲ
သေခြင်းတရားကို သွားရှာမနေနဲ့
သေခြင်းတရားက လာရှာလိမ့်မယ်
မြို့ကြီးပြကြီးမှာမှ မဟုတ်ဘူး
လယ်တောလေးထဲမှာလည်း ရိုးပြတ်အော်သံတွေ ရှိပါတယ်
ရှင်သန်ခြင်းတောင်ကုန်းလေးပေါ်
မီးခိုးတွေ အဆက်မပြတ်အူနေတာ တွေ့ရ
ကိုယ့်အတ္တမီးနဲ့ကိုယ် လှလှပပ လောင်နေကြပုံများ
ဆာလောင်နေတဲ့ ကြောင်တစ်ကောင်က
ငါးကြော်ယောင်ဆောင်နေသတဲ့
အမှောင်တွေ.....
#လင်းလက်တာရာ
7.1.2021