ေခြေခါက္စီးဆင္းေနတဲ့
ေမတၱာစမ္းေခ်ာင္းေလးကို ထမ္းထားတယ္
အရြက္တဖားဖား မိသားစုေတာအုပ္ကေလးကို ထမ္းထားတယ္
လေရာင္ေတြ ကြက္ရြာေနတဲ့
ခ်စ္သူ႔လမ္းကေလးကို ထမ္းထားတယ္
ရန္ကုန္ၿမိ့ဳႀကီးတစ္ၿမိ့ဳစာ ေလာက္ အလြမ္းေတြကို ထမ္းထားတယ္
သမုဒၵရာထက္ က်ယ္ေျပာနက္ရိွဳင္းတဲ့
ကဗ်ာအနုပညာကို ထမ္းထားတယ္
ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ထမ္းထားတယ္
တန္ဖိုးထားၿပီး ထမ္းထားတယ္
လႊတ္မခ်စတမ္း ထမ္းထားတယ္
ႏွလံုးသားနဲ႔ ထမ္းတဲ့အခါ
ဘဝဟာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး
လင္းလက္တာရာ
3.11.18